دادگاه فدرال سوئیس در تصمیم خود نگاشته است: “طبق آنچه گفته شد، اجرای اخراج پناهجویان به کابل از نظر کلی و از نظر فردی منطقی و ممکن است.” تقریباً روزانه کیس های پناهندگی زیادی از پناهجویان افغانستان به دادگاه فدرال سوئیس ارائه می شوند.
این تصمیمات اطلاعاتی در مورد زندگی صدها نفر، دلایل فرار و اقامت آنها در سوئیس ارائه می دهد. این اطلاعات داستان مهاجرت، تهدید و جنگ هستند که در طول ساعت ها مصاحبه ثبت شده اند.
در نیمه اول سال ۲۰۲۱، ۸۶ درصد از درخواست های پناهندگی پناهجویان افغانستان رد شده اند. در مجموع ۱۰۷۹ نفر شامل این گروه هستند. دو سوم آنها به طور موقت (مدرک نوع اف) پذیرفته شدند و یک سوم، ۲۸۵ نفر، جواب منفی دریافت کردند و حال باید سوئیس را ترک کنند. تنها ۱۴ درصد به عنوان پناهنده(مدرک نوع ب) شناخته شدند. این تصمیمات چگونه اخذ می شود و برای افرادیکه تحت تاثیر قرار گرفته اند چه معنی خواهد داشت؟
پاییز ۲۰۲۰:
جامعه بین المللی در کنفرانسی برای کمک به افغانستان که هر چهار سال یکبار برگزار می شود، گرد هم می آیند. اداره امور خارجه فدرال سوئیس (EDA) در گزارشی می نویسد: “جنگ، خشونت و بیماری همه گیر به شدت به افغانستان ضربه زده است. جامعه بین المللی برای کمک به این کشور که یکی از فقیرترین کشورهای جهان است […] گرد هم آمده است.”
آنچه ذکر نشده است:
تغییرات سیاسی ناشی از خروج نیروهای ناتو و آمریکا تنها چند ماه پس از برگزاری کنفرانس است. در عوض، نمایندگان بیش از 70 کشور و سازمان های امدادی اهداف توسعه ای برای صلح و بازسازی را در افغانستان مشخص کرده و در مورد بسته کمک ۱۲ میلیارد دلاری برای چهار سال آینده صحبت می کنند. هنوز معلوم نیست که چگونه این پول با توجه به تهدید کامل تسخیر قلمرو افغانستان توسط طالبان سرمایه گذاری شود.
آنچه در این گزارش نیز در مورد آن صحبت نشده است:
پناجویانی که تعداد آنها هرساله رو به افزایش است و وضعیت آنها دائماً در حال وخیم شدن است. طبق گزارش رسانه دس لام از ۴٫۶ میلیون افغانستانی هایی که در خارج از کشور زندگی می کنند، ۲،۷ میلیون نفر به عنوان پناهنده ثبت شده اند. حدود ۹۰ درصد آنها در پاکستان (۱٫۴ میلیون) و ایران (۱ میلیون) زندگی می کنند. چندین دهه ساختارهای حمایتی از مهاجرین افغانستانی در آنجا وجود داشته است. با این حال، آنها همچنین با مکانیسم نژادپرستانه روبرو هستند و اغلب از سوی مقامات خشونت را تجربه می کنند. تنها تعداد کمی از این پناهندگان برای مهاجرت به کشورهای دیگر جهان اقدام می کنند. سوئیس یکی از آنهاست.
با توجه به گزارش های مربوط به آزار و اذیت اقلیت های قومی، شکست نیروهای آمریکایی، پیشروی طالبان و ناامیدی از توافق در دوحه، چشم انداز خوش بینانه ای که اداره امور خارجه فدرال سوئیس در صفحه وبسایت خود در مورد افغانستان توصیف کرده است، تعجب آور است. رسانه رپابلیک همچنین پرسیده است، که چگونه ممکن است سوئیس بخواهد پناهجویان را به افغانستان اخراج کند!
تلاش های خبرگزاری دس لام برای دریافت جواب از دبیرخانه مهاجرت (SEM) و اداره امور خارجه فدرال سوئیس به سوال شان در مورد ارزیابی وضعیت افغانستان و پیامدهای آن برای پناهجویان در سوئیس بی نتیجه بود. به طور مشخص، از بیانیه در مورد موضع سوئیس و همچنین ارزیابی ها و پیش بینی ها اجتناب شد. سوئیس در روابط دیپلماتیک خود هیچ گونه شرایطی را تعیین نمی کند، بلکه بر حفظ گفتگو متکی است. حجم تجارت دوجانبه بین سوئیس و افغانستان در حال حاضر در سطح پایینی قرار دارد.
اداره امور خارجه فدرال در پاسخ به این سوال که آیا دولت طالبان در آینده به رسمیت شناخته می شود یا خیر، اظهار داشتند: “سوئیس حکومت را به رسمیت نمی شناسد، بلکه کشور را به رسمیت می شناسد”.
دولت مستقل افغانستان مدتهاست وجود ندارد. در همین حال، باید دید سوئیس چگونه با دولت آینده طالبان مذاکره خواهد کرد.
طبق اطلاعات داده شده ۱۷۶ نفر در حال حاضر منتظر پرواز بازگشت به افغانستان هستند. این به این دلیل است که اداره مهاجرت سوئیس هر درخواست پناهندگی را به صورت فردی بررسی می کند. افرادی که به دلیل مذهب، ملیت، عضویت در یک گروه اجتماعی خاص و یا داشتن دیدگاه سیاسی خود شخصاً در معرض آسیب های جدی قرار دارند یا ترس موجهی از قرار گرفتن در معرض چنین آسیب هایی در کشور خود دارند و خطرات جانی تهدیدشان میکند، به عنوان پناهنده شناخته می شوند.
وبسایت پایگاه تصمیمات دادگاه فدرال سوئیس سرنوشت هر فرد را نشان می دهد. داستانهای فردی و دلایل پناهندگی افراد بسیار متفاوت است، زیرا متقاضیان باید دلایل شخصی خود را برای فرار شرح دهند. به طور کلی، بسیاری از متقاضیان اظهار می کنند که اعضای خانواده خود را به دست طالبان یا سایر شبه نظامیان از دست داده اند، یا به دلیل اقدامات گذشته، گرفتاری ها، یا به دلایل کاری و حرفه یا وابستگی گروهی خود با تهدید جدی روبرو هستند.
با این وجود، در بیشتر موارد این دلایل برای به رسمیت شناخته شدن به عنوان یک پناهنده کافی نیست. اگر پناهجویان خویشاوندان یا افراد ارتباطی خود را در شهرهای کابل، هرات و مزارشریف نیز نام ببرند، با وجود تهدیدات امنیتی، اخراج به افغانستان از سوی اداره مهاجرت منطقی محسوب می شود.
در یک مورد تغییر دین مسیحیت و ترس از آزار و شکنجه گفته شده است: هرچند دادگاه دلایل پناهجو را میپذیرد و واقعیت می‌داند، اما تصمیم گرفته می شود که پناهجو می تواند دین خود را (در افغانستان) در خفا حفظ کند. در شهرهای بزرگ، دسترسی کافی به اینترنت، کتاب مقدس در قالب پی دی اف و مطالب آنلاین وجود خواهد داشت. در این حکم آمده است: “همچنین هیچ نشانه کافی از آزار و شکنجه وجود ندارد که پناهجو را به عنوان پناهنده بپذیرند.” بنابراین اخراج در این مورد شخص منطقی و ممکن می باشد.
لیا هونگربولر رئیس خدمات مشاوره حقوقی مستقل اسیلکس از ارزیابی کیس های پناهندگی توسط اداره مهاجرت سوئیس با سیستم سریع انتقاد می کند و آن را در بسیاری از موارد ناقص می‌داند. از زمان اجرایی شدن سیستم پناهندگی جدید، بسیاری از تصمیمات پناهندگی توسط دادگاه فدرال رد شده و دوباره برای بررسی مجدد به اداره مهاجرت ارسال می شود. جای تعجب نیست وقتی بررسی کیس های پناهندگی از چند سال به سه ماه کاهش یابد. هم کارکنان اداره مهاجرت سوئیس و هم مشاوران/وکیلان حقوقی پناهجویان زمان کمی برای اثبات صحیح حقایق خواهند داشت.
سرنوشت پناهجویان اخراجی در سوئیس
اساساً، همه اخراجی ها – و نه فقط کسانی که از افغانستان هستند – در وضعیتی درماندگی قرار دارند: اگر درخواست پناهندگی رد شود و حکم اخراج صادر شود، پناهجو بلافاصله به طورغیرقانونی و بدون جواز اقامت در خاک سوئیس یا اروپا قرار میگیرد و ممکن است در هر زمانی بازداشت شود و تا ۲۰۰۰ فرانک سوئیسی جریمه نقدی شود.
مقررات دوبلین بین کشورهای منطقه شنگن به گونه ای هست که از درخواست پناهندگی و پذیرش در یک کشور اروپایی دیگر جلوگیری می کند. این به معنای واقعی کلمه دست و پای پناهجویان اخراجی ها را می بندد ، که راهی جز بازگشت ندارند.
اگر امکان بازگشت به کشور مبدا وجود نداشته باشد، گاهی اوقات سالها در سوئیس می مانند و با کمک های اضطراری زندگی می کنند. آنها در پناهگاه هایی که در آن قرار دارند ثبت نام می شوند و روزانه ملزم به ثبت حاضری می باشند. هرگونه فعالیت کاری برای این گروه از پناهجویان ممنوع خواهد بود و سایر فعالیتها به منظور محدودیت کامل در آزادی تردد و فشار اقتصادی در تنگنا قرار می گیرد.
اداره خدمات اجتماعی بیمه درمانی برای پناهجویان اخراجی ترتیب می کند. در بسیاری کانتونها، پناهجویان اخراجی ۲۴۰ فرانک در ماه دریافت می کنند. در کانتون زوریخ، این مبلغ روزانه ۸ فرانک پرداخت می شود. این مبلغ باید برای غذا ، اشتراک تلفن همراه و گهگاه بلیت برای وسایل حمل و نقل عمومی هزینه شود. با این حال، به دلیل خطر کنترل پناهجویان با نهایت احتیاط از وسایل حمل نقل عمومی استفاده می کنند. در کانتون های دیگر مانند لوتسرن، تورگائو یا شافهاوزن، افرادی که مجوز اقامت ندارند تنها غذا دریافت می کنند، اما هیچگونه حمایت مالی ندارند.
ٰرئیس سازمان اسیلکس می گوید: در مورد افغانستان، دادگاه فدرال سوئیس می تواند به خوبی دستورالعمل جدیدی را در زمینه قوانین تصویب کند. در اصل این ممکن است که کشورها عموماً به عنوان کشورهای ناامن طبقه‌بندی شوند، این بدان معناست که در این صورت اخراج اجباری دیگرمجاز نخواهد بود.
منبع رسانه Das Lamm
————————
در این رابطه صفحه زندگی من در سوئیس نیز در هفته های گذشته با نمایندگان شورای ملی در پارلمان در ارتباط شد و با توضیح وضعیت امنیتی سیاسی افغانستان از احزاب مختلف خواست تا در مقابل تصمیم غیر انسانی اداره مهاجرت ایستادگی کنند.
رهبر حزب سبز اقای گلیتلی به پیام صفحه زندگی من در سوئیس پاسخ داد. این حزب موضوع متوقف کردن اخراج اجباری پناهجویان افغانستان را از طریق یکی از نمایندگان این حزب اقای نیکولاس والدر در جلسات پارلمانی مطرح کردند. آقای والدر در این جلسه از عضو شورای رهبری فدرال خانم کلر سوتر پرسیده بود، – چگونه می تواند امنیت پناهجویان اخراجی برای مدت زمان مشخص تضمین گردد؟ آیا تا زمان آشکار شدن اثرات خروج کامل نیروهای آمریکایی از افغانستان، نباید اخراج اجباری به افغانستان به حالت تعلیق درآید؟
خانم کلر سوتر عضو شورای رهبری فدرال و شخص اول تصمیم گیرنده در امور مهاجرت در سوئیس در جواب آقای والدر گفت:
“هر درخواست پناهندگی توسط اداره دبیرخانه مهاجرت (SEM) به طور جداگانه مورد بررسی قرار می گیرد. تصمیمات پناهندگی بر اساس وضعیت فعلی حقوق بشر و امنیت اخذ میگردد. دبیرخانه مهاجرت به طور مداوم وضعیت کشور را با داده های سازمانهای شریک خارجی، سازمانهای بین المللی، سازمانهای غیردولتی و رسانه ها مورد ارزیابی قرار می دهد. در صورت مساعد بودن وضعیت، اخراج به افغانستان مطابق با قوانین دادگاه فدرال می تواند انجام شود. اگر وضعیت در افغانستان تغییر می کرد ، اداره مهاجرت شیوه پناهندگی و اخراج خود را اصلاح می کرد. در حال حاضردبیرخانه مهاجرت سوئیس دلیلی برای تعلیق عمومی اخراج به افغانستان نمی بیند.
حزب سبز به رهبری آقای گلیتلی در پیام خود به صفحه زندگی من در سوئیس نوشته است که از وضعیت وخیم امنیتی در افغانستان مطلع است و همچنان برای توقف اخراج به افغانستان تلاش می کنند.
Photo by Marco López on Unsplash