سوئیس بدون هیچ نامزد مخالف و با رای ۱۸۷ از مجموع ۱۹۳ کشور عضو سازمان ملل متحد، پنجشنبه ۹ ژوئن برای اولین بار به عضویت شورای امنیت سازمان ملل در نیویورک در آمد.
۲۰ سال پس از پیوستن به سازمان ملل و یازده سال پس از ارائه نامزدی خود برای عضویت شورای امنیت، دیپلماسی سوئیس می تواند آن را به عنوان یک دستاورد بزرگ تلقی کند.
سوئیس واقعاً در قدرتمندترین نهاد سازمان ملل چه چیزی می تواند به دست آورد؟ این عضویت چه خطراتی در پی خواهد داشت؟ بر روی کاغذ، شورای امنیت با 15 کشور عضو قدرتمندترین نهاد بین المللی است. می تواند برای حفظ صلح جهانی دستور تحریم و عملیات نظامی بدهد. بر اساس قوانین بین المللی، تصمیمات شورای امنیت برای همه کشورهای جهان الزام آور است. اما در واقع، شورای امنیت به یک ببر کاغذی تبدیل شده است. علاوه بر ده عضو غیر دائم، پنج عضو دائمی نیز حق وتو دارند. از جمله روسیه، چین و ایالات متحده هستند که بار دیگر مانند زمانی که در زمان جنگ سرد بین شرق و غرب انجام دادند، تصمیمات را مسدود می کنند. در جنگ اوکراین، شورا چیزی نیست جز ویترینی برای جنگ لفظی.
این چشم انداز خوبی برای سوئیس نیست، زیرا به عنوان یک عضو غیردائم، می خواهد میان قدرت های بزرگ جهان میانجیگری کند و به “یک امتیاز برای صلح” (شعار نامزدی خود) کمک کند.
سوئیس با آغاز عضویت خود در شورای امنیت در اول ژانویه ۲۰۲۳، مواضع خود را در ویترین سیاست جهانی قرار خواهد داد. جنگ روسیه یا آمریکا، تحریم ایران یا اسرائیل؟ حتی اگر شورا غالباً قادر به تصمیم گیری نباشد – چه کسی چگونه رای داده است، مورد علاقه جهان است. و قدرت های بزرگ قبل از رای گیری فشار می آورند تا به موفقیت مواضع خود کمک کنند.
موزامبیک اکوادور، ژاپن، مالت و سوئیس به عنوان پنج عضو جدید غیردائم شورای امنیت انتخاب شدند و دوره دو ساله آنها از یکم ژانویه ۲۰۲۳ آغاز خواهد شد.
Photo by Jason Leung on Unsplash